Η γερμανική μυστική υπηρεσία (Bundesnachrichtendienst, BND) παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα στην Ελλάδα
Η είδηση ότι η γερμανική μυστική υπηρεσία (Bundesnachrichtendienst, BND) παρακολουθεί εδώ και χρόνια τους πάντες και τα πάντα στην Ελλάδα προσωπικά δεν με εκπλήσσει. Το γερμανικό κράτος είναι ένα ιδιαίτερο με την αρνητική έννοια καπιταλιστικό και ιμπεριαλιστικό κράτος και αυτό το λέω χωρίς κανέναν αντιγερμανικό ρατσισμό, είναι άλλωστε δεδομένο ότι έχω καλή σχέση με την γερμανική γλώσσα και παιδεία και συμπαθώ απεριόριστα τον εργαζόμενο και απλό γερμανικό λαό. Το γερμανικό καπιταλιστικό κράτος έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός αντιδημοκρατικού ιμπεριαλιστικού κράτους ιστορικά σε οξυμμένο βαθμό. Είναι ένα κράτος συνέχειας με το κράτος που διεκπεραίωσε τους δύο ιμπεριαλιστικούς πολέμους και που ηγήθηκε από τον ναζισμό. Όπως έχουν δείξει σημαντικοί Γερμανοί ιστορικοί όπως ο Fritz Fischer, ο Karl-Heiz Roth κ.α. , οι ελίτ , οικονομικές και πολιτικές και τα σχέδιά τους αναπαράχθηκαν και "συνεχίσθηκαν" από τον Κάιζερ ως την Βαϊμάρη και από τον ναζισμό ως το αστικοδημοκρατικό δυτικογερμανικό και μετά ενιαίο γερμανικό κράτος- είναι γνωστό ότι μετά το 1945 καμία σχεδόν αποναζιστικοποίηση δεν πραγματοποιήθηκε στην "Δυτική Ζώνη" . Οι καθηγητές δημοσίου δικαίου που δίδασκαν φασιστικό δίκαιο , μετά δίδαξαν το δημοκρατικό Σύνταγμα του 1949. Η Ενωμένη Ευρώπη με νόμισμα το μάρκο ήταν συγκεκριμένο σχέδιο και του Κάιζερ και του πρωθυπουργού του Bethman -Hollweg στον Α'ΠΠ ( Fritz Fischer "Germany's War Aims in the First World War", 1961 ) αλλά και των Σπέερ- Χίτλερ στον Β' ΠΠ. Η τεράστια συγκέντρωση πρώτων υλών στην Γερμανία καθώς και αλλοδαπών σκλάβων εργατών εκεί απέβλεπε τελικά. Δεν λέω ότι το γερμανικό κράτος είναι σήμερα φασιστικό . Αυτό θεωρητικά θα ήταν λάθος. Είναι ένα ιδιαίτερο μεταδημοκρατικό αυταρχικό ιμπεριαλιστικό κράτος. Διατηρεί, όμως, το κράτος αυτό φανατικά έναν ιστορικό σχεδιασμό για την ιμπεριαλιστική ενοποίηση της Ευρώπης κάτω από μια αυταρχικού τύπου στον μέγιστο βαθμό γερμανική ιμπεριαλιστική οικονομική και πολιτική διεύθυνση. Χρησιμοποιεί το χρήμα αντί για τα κανόνια, αν και ο γερμανικός στρατός είναι πιά επίσης πολύ ενεργός σε πολλές ζώνες σύγκρουσης στον πλανήτη και σε μια διεθνή στρατιωτική σύρραξη δεν θα μείνει καθόλου αμέτοχος. ( η ιστοσελίδα german foreign policy.de έχει πολλά στιχεία για τις εξοπλιστικές και στρατιωτκές αναβαθμίσεις του γερμανικού κράτους). Ο Σόιμπλε σε σχέση με αυτήν την ιστορική έννοια είναι κάθε άλλο παρά τυχαία προσωπικότητα, συνδέοντας την πρωσική κρατική αποφασιστικότητα, τον πουριτανικό γερμανικό ηθικισμό και τον αγγλοσαξωνικό νεοφιλελευθερισμό. .
-Συμπέρασμα πρώτο : το γερμανικό "δημοκρατικό" ιμπεριαλιστικό κράτος -χωρίς αυτό να εξιδανικεύει άλλα καπιταλιστικά κράτη ή και το δικό μας - είναι βασικός/κύριος εχθρός των εργαζομένων και του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Μπορεί να πει κάποιος ότι απλώς συνεργάζεται ισότιμα με την αστική μας τάξη. Αυτό είναι μια προφανής πολιτική βλακεία, όπως ήταν και η αντίστοιχη βλακεία ορισμένων τάσεων του τροτσκισμού στον Β'ΠΠ. .Έχει δε το γερμανικό κράτος μια σημαντική ικανότητα να κατακερματίζει την γερμανική εργατική τάξη και να εξαγοράζει την συναίνεση τμημάτων της (όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να διαβάσει το πρόσφατα μεταφρασμένο στα ελληνικά εξαιρετικό βιβλίο των Καρλ Χάιντς Ροτ και Ανγκέλικα Έμπιγνκχάουζ για το "άλλο εργατικό κίνημα στην Γερμανία 1880-1974" ). .
-Συμπέρασμα δεύτερο : ο Μεγάλος Συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών τα χρόνια της κρίσης στην Ευρωζώνη δεν είναι καθόλου τυχαίος. Χρειάζονται εσωτερική ειρήνη, για να ηγούνται αλαζονικά στην ΕΕ.
- Συμπέρασμα τρίτο : το σπάσιμο κρίκων από την ιμπεριαλιστική ευρωζώνη και την ιμπεριαλιστική ΕΕ είναι απολύτως αναγκαίο για οποιαδήποτε ριζοσπαστική εξέλιξη. Η άποψη του ΚΚΕ και ορισμένων ομάδων ότι μπορεί να υπάρξει αντικαπιταλιστική ρήξη χωρίς αυτόν τον μεταβατικό σταθμό είναι απόλυτα λανθασμένη, συγκαλυπτική της πραγματικότητας και σε τελική ανάλυση αντιδραστική πολιτικά. Για να μην πω ότι εξυπηρετεί την συμμαχία της ελληνικής αστικής τάξης με τον γερμανικό και ευρωπαικό ιμπεριαλισμό "αντικειμενικά" μιλώντας.
-Συμπέρασμα τέταρτο : με την αντιιμπεριαλιστική έννοια και μόνο και με την έννοια της θανάσιμης αντίθεσης προς αυτό το ειδικό κράτος, δικαιούμαστε να είμαστε "αντιγερμανοί" , όπως κάποτε ήμασταν και ίσως είμαστε ακόμη με μια ειδική αντιιμπεριαλιστική έννοια "αντιαμερικάνοι". Αυτή η στάση σημαίνει αλληλεγγύη τόσο στον γερμανικό όσο και στον αμερικάνικο εργαζόμενο λαό. Ό,τι καλό γεννήθηκε κοινωνικά και κινηματικά στην Γερμανία στον 20ο και τον 21ο αιώνα ήταν και είναι με την έννοια της ταύτισης του "γερμανισμού" με το γερμανικό ιμπεριαλιστικό/αστικό κράτος και τις ΄πολιτικές του "αντιγερμανικό" ( προσοχή : αυτό δεν σημαίνει ότι ταυτίζομαι με το ρεύμα που στην Γερμανία οριζεται ως "antideutsch" και έχει άλλα κραυγαλέα προβλήματα). .
-Συμπέρασμα πέμπτο : η καίρια αποδυνάμωση της ΕΕ και της ευρωζώνης κράτους θα συμπέσει με την καίρια αποδυνάμωση και κρίση αυτού του ιμπεριαλιστικού κράτους. Οποιαδήποτε εξιδανίκευσή του μέσω των φορέων του πολιτισμικού του ιμπεριαλισμού ( από το Ινστιτούτο Κόνραντ Αντενάουερ ως το ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ) πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ιδεολογικής σύγκρουσης. Όχι μόνο σε ευρωπαική κλίμακα πρέπει η "ύπαιθρος" με την μαοϊκή έννοια να πολιορκήσει τις "πόλεις" (τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη και ιδίως την Γερμανία) αλλά και η αλληλεγγύη με κάθε εσωτερικό κοινωνικό κίνημα στα κράτη αυτά, που διαρρηγνύει την συνοχή τους είναι επιθυμητή και αναγκαία.
Θεωρώ το θέμα πολιτικά σοβαρό και θα επανέλθω και με άλλα στοιχεία. Θέλουμε δεν θέλουμε, βρισκόμαστε σε πόλεμο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου